2015, het jaar van...

Hallooo,

Op de valreep nog even een blog in 2015. Voor mij persoonlijk was 2015 een fantastisch jaar!! Ik ben geslaagd voor mijn gymnasium diploma, mijn moeder is opnieuw getrouwd, ik heb deel mogen nemen aan twee NK's trampolinespringen en ik heb een ontzettend leuke jongen leren kennen waar ik nu bijna zeven maanden gelukkig samen mee ben! Maar wat is er nog meer gebeurd in 2015? Een heleboel dacht ik zo.

Ik heb niet zo'n zin om het te gaan hebben over schietpartijen in Parijs, vluchtelingen, de zoveelste zwartepietendiscussie en nog meer aanslagen in Parijs. Daar gaat het nu al de hele dag over op televisie in al die zoveel jaaroverzichten en ik vind het niet zulke gezellige onderwerpen.

Waar ik begin dit jaar smakelijk om heb gelachen is die gewapende vent die zendtijd eiste bij het NOS achtuurjournaal. Al lachte ik er wel een dag later om dan de rest van Nederland. Die avond dat het gebeurde was de televisieaansluiting kapot dus we hadden niks gezien. Dus de volgende dag had iedereen het over iets wat wij dus totaal gemist hadden. Gelukkig was mijn natuurkundeleraar zo aardig om het fragment nog eens te laten zien tijdens de les. Het mooiste van het feit dat hij gewapend was dat het een nepwapen was. Ook is er een man van het arrestatieteam die binnen komt lopen, niet zo goed weet wat hij moet doen en vervolgens weer wegloopt. Ik heb oprecht gelachen. (Ik wil wel even melden dat ik het feit dat iemand zomaar de studio inloopt en zendtijd eist niet vind kunnen en ik vind ook absoluut niet dat die man dat had mogen doen).

Niet zo'n succes dit jaar (vooral na vorig jaar) was het songfestival. Na de discussie over het liedje kwam er onverwachts nog een veel grotere discussie: DE JURK. Ging Trijntje echt in die jurk met een decolleté tot op haar navel optreden? Dit deed ze niet, maar wat ze wel aanhad... Wat was dat?!

Ook was er dit jaar een vrij zeldzame zonsverduistering te zien. Heel Nederland ging massaal een eclipsbril halen. Nergens waren die dingen op een gegeven moment meer te krijgen. En toen was de dag van die zonsverduistering eindelijk aangebroken. En... het was megabewolkt en er was niks te zien. MAAR, hij was er wel ;)
De maansverduistering later in het jaar schijnt wel goed te zien geweest te zijn, maar toen sliep ik. Mijn slaap is heilig en ik ga er niet uit voor een maansverduistering.

Nog iets wat we beter niet kunnen onthouden van dit jaar zijn twee van de meest verschrikkelijke challenges ooit bedacht: de Kylie Jenner challenge en de condom challenge. Hoe verzinnen ze het... En waarom zou je het doen? Die foto's zeggen genoeg...

    

Ik wens al mijn lezers een fantastisch 2016 toe!! Moge het een fantastisch jaar worden!!

Knuf, Liza

Waarom boodschappen doen vreselijk is

Hallooo,

Ik heb nooit echt zin om boodschappen doen. Ook al is het alleen maar om een pak melk te halen. Waarom? Dat zal ik je vertellen.

Het begint al bij het binnenkomen. Nooit gaan die poortjes normaal open. Ik loop er altijd tegenaan. En het ergste is dan nog dat het poortje naast je WEL opengaat...

Eenmaal binnen begint de volgende uitdaging: alles vinden wat je nodig hebt. Supermarkten hebben de irritante eigenschap dat telkens als je net weet waar alles ligt, ze alle schappen omgooien waardoor alles weer op een andere plek ligt. Kan je weer opnieuw beginnen met uitvinden waar je alles kunt vinden.

Ook weten supermarkten het voor elkaar te krijgen om het koek/chips/snoepschap altijd op zo'n plek in de winkel te plaatsen dat je er eigenlijk altijd wel langs loopt. En ja, daar krijg je lekkere trek van... Het is me echt al te vaak gebeurd dat ik thuiskwam met meer dan ik nodig had...

Als we ons dan eindelijk door de poortjes hebben gedrongen, alles hebben gevonden en ons mandje volgepropt hebben met eten wat niet nodig maar wel lekker is, komt het allerergste: de kassa!

Ik weet niet hoe, maar ik ga al-tijd in de verkeerde rij staan. Altijd staat er voor mij iemand die iets vergeten is, iets heeft gepakt wat niet gescand kan worden of een omaatje die al haar dubbeltjes rustig aan het uittellen is. Het duurt altijd lang. En de rijen bij alle andere kassa's gaan natuurlijk veel sneller. Maar als je al eenmaal halverwege de rij bent ga je ook niet meer bij een andere rij aansluiten.

Dan is daar nog het moment dat je dat balkje moet neerleggen waaraan het kassameisje kan zien dat de boodschappen erachter voor een andere klant zijn (ik ben er dus van de week achter gekomen dat dat een 'beurtbalkje' heet, nu ik dit weet is mijn leven weer een stukje completer. Ik heb me dit namelijk oprecht heel lang afgevraagd). Maar waar ik naartoe wilde: wat zijn daar de regels van? Leg je dat balkje neer achter de boodschappen van je voorganger zodat je je eigen boodschappen neer kan leggen of leg je hem achter je eigen boodschappen zodat degene na jou zijn boodschappen neer kan leggen? En als je voorganger een balkje voor je neerlegt zeg je dan dankjewel omdat hij iets sociaals doet of hoef je dat niet te zeggen omdat het normaal is? Wie legt me dit uit?!

En dan mag je eindelijk afrekenen. Waar je dan niet op zit te wachten is een ondervraging van het kassameisje. 'Heeft u nog een statiegeldbon?' 'Spaart u zegeltjes?' 'Spaart u belminuten?' 'Heeft u een bonuskaart?' Ik wil gewoon mijn boodschappen afrekenen. Dat is alles.

En dan kom je thuis. En dan gebeurt het ergste wat er op dat moment kan gebeuren: JE BENT WAT VERGETEN! Kan je weer terug naar de winkel, tegen het poortje aanlopen, alles moeten zoeken, weer een extra rol koekjes meenemen die je niet nodig hebt, wel of geen beurtbalkje neer moeten leggen, heel lang wachten bij de kassa en nog een keer het vragenuur van het kassameisje ondergaan... *zucht*

Knuf, Liza

Mini geluksmomentjes

Hallooo,

Soms gebeurt er iets kleins, waar we even heel gelukkig van worden. Hier een lijstje met geluksmomentjes die vast voor velen herkenbaar zijn.

- Je nadert een stoplicht en net voordat je wilt gaan remmen springt hij op groen.
- Het regent al de hele dag, maar precies als je weg moet is het even droog. (Meestal is het andersom, dat het precies gaat regenen als je weg moet, maar okee).
- Je laat iets vallen en komt erachter dat het niet kapot is (we kennen allemaal wel die mini hartaanval als je je telefoon laat vallen toch?
- Wakker worden zonder wekker, beseffen dat je vandaag vrij bent, je omdraaien en verder slapen.
- Zien dat je salaris gestort is (want we hebben allemaal wel een stukje maand over aan het einde van ons geld).
- Geld vinden in een tas of kledingstuk die je al een tijdje niet meer hebt gebruikt waardoor je niet meer wist dat er nog geld in zat. Een soort cadeautje voor jezelf.
- Iets wat je al weken kwijt bent spontaan ergens terugvinden.
- Er eindelijk achter komen hoe dat ene leuke liedje heet wat je steeds op de radio hoort maar niet zelf kan opzoeken omdat je te titel niet hebt.
- Je favoriete liedje komt langs op de radio.
- Na een lange dag je bed in duiken. Extra fijn als je bed net verschoond is.
- Of: na een lange dag je skinny jeans uit, joggingbroek aan. En voor de dames: je bh uit kunnen trekken na een lange dag is ook errug fijn.
- Als een trein tot stilstand komt en de deuren staan precies voor je neus waardoor je niet meer hoeft te lopen.
- Als je in de lente voor het eerst zonder jas naar buiten kan.
- Een glas water als je erge dorst hebt.
- Als je in een restaurant zit en je eten komt er aan.
- Als je eindelijk een wc gevonden hebt als je al heel lang moet plassen.
- Je hebt de hoop al zo ongeveer opgegeven, maar toch vind je nog een parkeerplaats. (Niet dat ik zelf een rijbewijs heb, maar het lijkt me gewoon heel fijn, okee?)
- Slecht geleerd hebben voor een toets en toch op de een of andere manier een voldoende weten te scoren.
- In een overvolle trein/bus/metro/tram een lege stoel vinden.
- Het eerst hapje van een zelfgebakken taart (of eigenlijk al het ruiken van de zelfgebakken taart).
- Een echte kaart ontvangen (ja zo eentje met een postzegel) in plaats van een appje.
- Als iemand de weg vraagt diegene ook daadwerkelijk kunnen helpen (ik zeg hierbij alvast sorry tegen de mensen die mij ooit de weg hebben gevraagd en nooit zijn aangekomen).
- Als je vriend: zegt dat hij van je houdt, je onverwacht knuffelt/een kus geeft, met je haar speelt, zegt hoe mooi je bent etc.
- Mijn persoonlijke ultieme geluksmoment: als je eitje perfect gekookt is. Niet te hard en niet te zacht. HEAVEN.

Als je er zo over nadenkt, heb je bijna dagelijks wel zo'n mini geluksmomentje. Zo slecht is ons leven echt niet. Zelfs als je een rotdag hebt.

Knuf, Liza

Update!

Hallooo,

Wauw, dat is lang geleden! Het is serieus al meer dan twee maanden geleden dat ik iets geplaatst heb. Voor mijn trouwe lezers: sorry daarvoor...

Ik kan nu wel een heel verhaal op gaan hangen dat ik geen tijd had om iets te schrijven, maar dan zou ik liegen. Sinds mijn laatste post heb ik geen minuut meer op school doorgebracht (behalve mijn diploma-uitreiking, jaja lieve mensen, ik ben geslaagd!). De echte reden: geen inspiratie meer! Het is weer komkommertijd en ook ik heb niet zoveel te vertellen.

Ik ben van plan om weer wekelijks een aantal berichten te plaatsen, maar ik weet nog niet precies hoe en wat. Voordat ik weer veel berichten ga plaatsen wil ik een goed plan hebben. Precies weten wat ik met deze blogpagina wil. Ik heb wel wat ideetjes, maar ik weet niet of en zo ja hoe ik deze ga toepassen. Ik wil dat mijn berichten van goede kwaliteit zijn dus ik wil er goed over nadenken. Nog even geduld dus!

Tot zover de update over mijn blog. Nu nog een update over mijn leven, voor de geïnteresseerden. Er is de afgelopen twee maanden namelijk veel gebeurd!

4 juni was mijn laatste post. Sindsdien is het volgende gebeurd:

- Ik heb sinds 7 juni een relatie met een supermegalieve jongen! Ik heb me in mijn leven nooit echt ongelukkig gevoeld, maar sinds twee maanden ben ik wel extra gelukkig! Het is fijn om verliefd te zijn :)

- Ik ben dus geslaagd voor mijn gymnasium diploma. Al dat werk is niet voor niets geweest! Toen mijn mentor belde met de verlossende woorden: 'Liza, je bent geslaagd. Je hebt geen enkele onvoldoende op je lijst.' heb ik even de hele boel bij elkaar geschreeuwd. Damn, wat was ik blij!

- Toen kwam het volgende punt: vervolgopleiding. Afgelopen jaar heb ik meegedaan met de decentrale selectie voor geneeskunde op de VU in Amsterdam. Dit is helaas niet gelukt dus moest ik iets anders bedenken. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om het in Antwerpen te gaan proberen! Even om mijn motivatie om geneeskunde te studeren te beschrijven: ik heb het ervoor over om in het buitenland te gaan studeren op een plek waar ik niemand ken. Okee, prima dacht ik. Er moest alleen nog even een toelatingsexamen gemaakt te worden. Dus ik moest op 7 juli, in mijn zomervakantie, terwijl ik OP vakantie was richting Brussel om dat examen te maken. WAT EEN RAMP. Het duurde heel lang en was megamoeilijk! Ik had dus een aantal dagen van mijn vakantie besteed aan leren en een hele dag in een lelijke loods zitten in Brussel en het heeft me niks opgeleverd. Ik ben dik gezakt voor dat examen. Gevolg is nu dus, dat ik geen opleiding heb dit jaar. En dat voelt vreemd. Ik ga gewoon dik een jaar niet naar school!

- Omdat ik niet helemaal stil wilde zitten qua school heb ik me ingeschreven voor een thuiscursus crossculturele psychologie. En ik vind het oprecht interessant. Ik heb het eerste hoofdstuk al geleerd terwijl het officieel nog zomervakantie is! WTF!
(Crossculturele psychologie bestudeert het gedrag van een individu in wisselwerking met zijn/haar culturele omgeving, mocht je het willen weten ;))

- Ik ben ondertussen gestart met rijlessen. Ik ben na twee pogingen al geslaagd voor mijn theorie en ben nu dus ook achter het stuur gekropen. En het gaat me beter af dan dat ik had verwacht!

Als met al ben ik best trots op mezelf door wat ik de laatste tijd gedaan en bereikt heb! ;)

Ik houd jullie op de hoogte, maar voor nu houd ik het hierbij.

Knuf, Liza

Totaal nutteloze feiten

Hallooo,

Soms horen of lezen we ergens een bepaald feitje waar we totaal niets aan hebben, die ons leven niet verder gaan verrijken, maar die stiekem best leuk zijn om te lezen. Ik heb een lijstje gemaakt.

- 6 mei is het internationale bellenblaasdag.
- Het meest gesproken woord in Nederland is 'eh'.
- Hurkend poepen gaat een aantal seconden sneller dan zittend poepen.
- De meloen is familie van de komkommer en daarmee dus stiekem een groente.
- Bij voetbal worden in de 18e minuut de meeste doelpunten gescoord.
- Piepschuim bestaat voor 98% uit lucht.
- Leonardo Da Vinci kon met één hand schrijven en met de andere tekenen... tegelijk.
- Ratten kunnen niet overgeven.
- Een ratelslang kan je tot een uur na zijn dood nog bijten door een reflex.
- De veer van een duif weegt meer dan een van zijn botten.
- Ruitenwissers leggen jaarlijks zo'n 1600 kilometer af over onze autoruiten.
- Het woord vier is het enige woord dat evenveel letters heeft dan dat het waard is.
- De hoofdstad van Thailand heet niet Bangkok, maar 'Krunhthep Mahanakhon Bovom Ratanakosin Mahintharayutthaya Pop Noparatchatchani Burirom Udomratchanivemahasathan Amornpiman Avartansathisakkathatti Yavisnukarmprasit'. Het betekent: 'Stad der Tuinen'.
- Albert Einstein kreeg het presidentschap van Israël aangeboden.
- De Oude Romeinen aten gebakken muis.
- De Romeinen reden, net als de Engelsen vandaag de dag, aan de linkerkant van de weg.
- McDonald's geeft dagelijks zo'n 1% van de wereldbevolking eten.
- In het museum van moderne kunst in New York heeft een abstract schilderij 47 dagen op zijn kop gehangen.
- Jaarlijks overlijden 17 Amerikanen aan het verkeerd omgaan met een föhn.
- Een vingernagel groeit vier keer zo snel als een teennagel.
- Een gemiddelde Amerikaan van 20 jaar oud heeft in zijn/haar leven al meer dan een miljoen commercials gezien.
- Kikkers geven op een nogal vreemde manier over. De kikker kotst letterlijk zijn maag uit, duwt met zijn pootjes de inhoud eruit en slikt zijn maag weer in.
- Je pincode bestaat uit vier cijfers omdat de vrouw van de bedenker dat wel een mooi aantal vond.

Doe met deze feiten wat je wilt. Ik vond ze gewoon leuk om te lezen ;)

Knuf, Liza

Eindexamendingen van 2015

Hallooo,

Het was vanwege examendrukte al weer een tijd geleden, maar er is eindelijk weer een nieuwe blog!

Dit jaar heeft het LAKS (Landelijk Actie Komitee Scholieren) een recordaantal klachten binnengekregen over het eindexamen. En dat was niet vreemd! De medewerkers van Cito doen vast hun best, maar sommige dingen leverden nogal wat ergernissen op...

De ergernis waar elke leerling het eerst achter kwam, was het ontbreken van nietjes. Ik snap dat het Cito misschien wil bezuinigen, maar doe dit niet op nietjes! (Ontsla liever de mensen die die verschrikkelijk moeilijke vragen bedenken ofzo). Vooral bij examens van talen, waar je dus zit met een vragenboekje en tekstboekje, is dit verschrikkelijk onhandig. Zit je daar met twee van die boekjes bestaande uit A3 vellen die niet aan elkaar vast zitten, zich op een gegeven moment over je hele tafel bevinden en als je het een beetje wilt organiseren zitten het vragenboekje en tekstboekje compleet door elkaar. Cito, alsjeblieft, doe nietjes in die examens!

Een ander punt van klagen was een vraag bij het examen Nederlands VWO.

De vraag:

Met welk woord kan de aanblik van McTown het beste worden gekarakteriseerd?

A - campusachtig

B - industrieel

C - ouderwets

D - rommelig

Goede antwoord volgens een groot aantal eindexamenkandidaten: industrieel. Volgens het Cito: rommelig. Ik moet toegeven, toen ik het goede antwoord wist en nog eens naar de vraag ging kijken, vond ik rommelig ook wel een goed antwoord. Maar nu komt de grap: men heeft aan de auteur van het artikel gevraagd wat hij ervan vond. En deze auteur vindt industrieel een prima antwoord. En als je daarbij gaat Googelen naar McMurdo Station krijg je dit:

Maar het Cito vond het niet nodig om 'industrieel' alsnog goed te rekenen.

En zo waren er nog meer ergernissen. Zo werd er bij het examen Duits VWO gevraagd naar 'hoeveel argumentEN', goede antwoord: één. En een andere vraag kon op twee manieren geïnterpreteerd worden (ik heb hem uiteraard ook verkeerd geïnterpreteerd en dus uiteraard ook fout...). Veel examens waren te lang, te moeilijk etc.

Er zijn bij het LAKS ook een paar opmerkelijke (maar ook wel grappige) klachten binnengekomen. Hier een lijstje: 

-Bij een havo-examen in Zaltbommel kwamen tientallen spinnen de examenzaal binnen. 

-In Amsterdam vloog er steeds een duif voor het raam en 'liet zelfs wat vallen'.

-De string van een surveillant was zichtbaar.

-In Schiedam zat er een pauw op het dak van de school.

-De surveillanten kregen taart, de leerlingen kregen niets.

-En volgens sommige kandidaten waren de teksten in het examen Nederlands te links.

Ik ben in ieder geval blij dat ik voorlopig even helemaal vrij ben van school. Alleen nog dat ene telefoontje afwachten... 

Knuf, Liza

Vreemde Tellsell producten

Hallooo,

We hebben allemaal wel eens naar Tellsell zitten kijken op tv. Bij mij komt altijd één van de volgende twee gedachtes in mijn hoofd op:
- Wow, dat is best handig. Maar het werkt in het echt vast voor geen meter en het is veel te duur.
- Wat moet je daar nu mee?! Wie gaat dat kopen?!
Dusja, als ik Tellsell kijk, is het alleen om die mensen uit te lachen.

Er zijn een aantal Tellsell dingen die ik best vreemd vind. Hier een lijstje:

1. Wearable towel

We kennen allemaal het probleem van een handdoek die je om je heen wilt hangen en hij zakt af. Dusja, waarom zouden we er geen handdoekjurk van maken? Je kunt hem dragen als tuniek of als toga. Als dat niet even iets is wat ik altijd al had willen hebben...

2. Hawaii chair

Niks doen en toch afvallen? Dat willen vast een heleboel mensen. Maar of deze stoel nu zo'n goede oplossing is? Dat zitvlak draait dus in een rondje waardoor je heupen een soort hula-hula beweging maken (vandaar hawaii chair). Zo kun je dus in beweging blijven terwijl je aan het werk bent. Ja erg praktisch lijkt mij dit dus niet. En het ziet er ook nog eens debiel uit. Zoek maar eens een filmpje op.

3. Uroclub

Stel je bent als man lekker aan het golfen en opeens heb je hoge nood. Dan is dit dé oplossing! Het handvat is hol. Je kunt dus je zaakje in die golfclub steken en je behoefte doen zonder dat iemand het ziet... Uhl. 

4. Good Looking Hair

Stel je wordt kaal aan je achterkant van je hoofd, dan wil je daar natuurlijk een oplossing voor. Deze spuitbus zal het hele probleem oplossen! Spuit wat van het spul op je hoofd en je ziet er niks meer van. Yeah sure... Totdat je de verkeerde kleur koopt...

5. Better Marriage Blanket

Als je man of vrouw scheten laat in bed word je daar niet meteen heel gelukkig van. Het is ook mogelijk dat je hierdoor een slecht huwelijk hebt (natuurlijk). Deze deken biedt de uitkomst. Het product vangt de winden op (hoe dan?!).

6. Draagbare sauna

Jaja een sauna die je overal mee naartoe kunt nemen. Heel handig natuurlijk, maar waar neem je zo'n ding mee naartoe?! Ga je erin op de bus wachten?

Ja sommige van die producten zijn echt bedacht door mensen die dronken of stoned waren ofzo...

Knuf, Liza

Vroeger was alles beter

Hallooo,

Ik ben nog niet eens 18 en ik zeg het nu al: vroeger was alles beter. 

Ik kon vroeger niet wachten om naar de middelbare school te gaan met die enorme lockers, elke dag lunch van school met één keer in de week pizzadag en na school binnen een uur klaar zijn met huiswerk zodat je de rest van de dag kon chillen. Wist ik veel dat dat alleen het geval was in Amerikaanse Nickelodeonseries. In werkelijkheid zijn onze kluisjes ongeveer de grootte van een luciferdoosje, moeten we gewoon brood van thuis meenemen omdat het eten in de kantine belachelijk duur is (en geen pizzadag...) en dat huiswerk neemt ook iets meer tijd in beslag...

Er zijn best wel wat dingen van onze basisschoolperiode die we stiekem best missen:

-De grote pauze was 5 kwartier in plaats van dat halfuurtje van nu. 

-Als het mooi weer was mochten we een keer extra buitenspelen (=minder les)

-Elke maand weer een andere rage: Pokemonkaarten, knikkeren, vriendschapsbandjes maken, Diddlplaatjes verzamelen, etc. 

-Heftige ruzies kwamen snel weer goed met alleen een 'sorry' en duurden hooguit een dag. 

-Het grootste dilemma was of je verstoppertje ging spelen of toch ging springtouwen. Niet welke studie je moet gaan doen en hoe je wilt dat de rest van je leven eruitziet. 

-Het was heel cool om een vulpen te hebben (en sommige mensen uit de klas spaarden zonder duidelijke reden de vullingen). 

-Op maandagochtend hadden we kringgesprek om te vertellen over het weekend. 

-Eén keer per jaar was het 'juffendag'. Dan vierden de juffen (meesters zijn in het basisonderwijs een beetje uitgestorven) hun verjaardag en waren er allerlei activiteiten. 

-Ook verjaardagen van leerlingen waren helemaal leuk omdat alle moeders zich dan enorm hadden uitgesloofd voor de meest geweldige traktaties. 

-En vooral: GEEN HUISWERK. 

Sowieso vind ik dat sommige kinderen vergeleken met wat ik had echt te verwend zijn tegenwoordig. Er lopen soms gewoon kinderen van 8 rond met een gloednieuwe mobiel en dan lopen ze nog te zeuren dat het geen iPhone is ook! Ik was op die leeftijd blij met mijn nieuwe viltstiften...

Ook de tv-programma's waren vroeger veel beter! Vooral toen Foxkids nog bestond. Wij hadden Rocketpower (die kinderen hadden echt een perfect leven!), Hamtaro, Chinchan (blotebillenboogie xD), Jacob Dubbel, What's with Andy en Catdog. Nu moeten die arme kinderen het doen met al die verschrikkelijke nagesynchroniseerde Nickelodeonseries. 

Dus ja, het klopt: vroeger was (bijna) alles beter!

Knuf, Liza

Aanvulling:
Dit artikel beschrijft precies wat ik voel.
Kids today

Wel wekker, niet wakker

Hallooo,

Ken je dat gevoel dat je heerlijk uitgerust met een grote glimlach op je gezicht je bed uit huppelt als je wekker gaat? Ik ook niet... Wakker worden is toch wel één van de moeilijkste momenten van de dag. 

Ik begrijp dan ook vrij weinig van mensen die zelfs in het weekend om 8 uur klaarwakker zijn, zonder dat daar een wekker aan te pas komt. En dan gaan ze ook nog eens meteen hun bed uit en hebben ze zo rond 12 uur (als de meeste mensen net hun bed uit zijn) al een ochtendwandeling gemaakt, het halve huis gestofzuigd en boodschappen gedaan. Ik heb er respect voor. 

Ik heb al meerdere dingen uitgeprobeerd om meteen mijn bed uit te kunnen komen, maar tot nu toe heeft eigenlijk nog niets echt geholpen. Zo heb ik mijn iPod (=wekker) weleens aan de andere kant van mijn kamer gelegd. Maar in plaats van dat ik uit bed bleef, ging ik gewoon weer met iPod en al (uiteraard gesnoozed) weer in bed liggen en viel ik gewoon weer in slaap. Ook helpt zelfs een plens koud water in mijn gezicht niet. Mijn gezicht klaart er wel wat van op, maar ik voel me nog steeds brak en mijn ochtendhumeur wordt er ook niet minder op. 

Ik vind het ook niet eerlijk dat vroeg wakker zijn (en dan ook nog vrolijk zijn) in de familie zit, maar ik het dan weer niet heb geërfd... 

Dus, iemand een gouden wakker-word-tip? Laat het me weten!

Knuf, Liza

Dingen die jongens nooit zullen begrijpen

Hallooo,

Er zijn een aantal dingen die gewoon alleen meiden snappen. Er zijn zoveel dingen waar wij 'last' van hebben. Terwijl jongens daar gewoon geen ervaring mee hebben. En dan willen de jongens onze struggles ook gewoon niet begrijpen. Hier een lijstje:

1 - Make-up aanbrengen.
Wat je ook doet, het zit nooit perfect! Vooral op je ogen is dit een probleem, want het zit op je linkeroog nooit eens precies hetzelfde als op je rechteroog. En dan vragen de jongens zich ook nog af hoe het komt dat wij er zo lang over doen om ons klaar te maken *zucht*. Dat jongens nou geen make-up op hoeven en minder haar hebben om in model te brengen...

2 - Handtassen zijn noodzakelijk.
Waarom? Omdat wij van die strakke broeken dragen waar ook nog eens van die inimini zakken in zitten. Daar past je mobiel niet eens fatsoenlijk in en daarbij moeten we nog veel meer bij ons hebben. Om maar wat te noemen: sleutels (duhh...), zakdoekjes (stel, je wordt opeens verkouden, of er poept een vogel op je jas, of je gooit drinken over je heen, zakdoekjes zijn gewoon noodzakelijk), koekje (stel je bent ergens waar geen eten is en je valt om van de honger), portemonnee (die sowieso ook te groot is voor broekzakken), oortjes, spiegeltje (iemand komt naar je toe: hee er zit wat op je neus... snappie?), etc. etc. Dit past natuurlijk nooit in die broekzakjes. Dat jongens nou van die enorme broekzakken hebben waar je bijna in kunt wonen...

3 - GTST
Ja, de verhaallijnen zijn soms wat onrealistisch en ja, er zijn veel meer slechte tijden dan goede tijden. Maar wat maakt dat uit? Het is gewoon fijn om even mee te huilen als er weer eens een relatie verbroken is, er iemand overleden is of weet ik veel wat nog meer gebeuren kan. En wat is er nou fijner dan naar een programma kijken waar de mensen nog een veel verschrikkelijker leven hebben dan dat jij hebt. Kan je je even beseffen dat het bij jou wel meevalt.

4 - Niets om aan te trekken.
Ja, wij hebben een kast vol kleding en nee, we hebben echt niets om aan te trekken. Onze kast is voor driekwart gevuld met kleding die te afschuwelijk is om je nog in te vertonen of wat gewoon niet lekker zit. De overige kwart kleding hebben we al zo vaak gedragen dat we ons afvragen of andere mensen niet denken dat je niet meer dan drie kledingstukken hebt.

5 - Je bent lid geworden van het rode kruis.
Jongens zullen nooit gaan begrijpen hoe ellendig wij ons kunnen voelen tijdens ons maandelijkse uitstapje naar de rode zee. De buik/rugpijn is soms niet te harden, we worden er zo verschrikkelijk emotioneel van dat we eigenlijk om niets al in janken uit kunnen barsten, de vreetbuien zijn moeilijk door te komen zonder chocola/chips/ander ongezond eten en dat we chagrijnig zijn is niet alleen vervelend voor jullie, maar ook voor onszelf. We stellen ons echt niet aan. Dat doen jullie jongens wel. Als jullie een beetje verkouden zijn liggen jullie zielig op de bank, terwijl gewoon doorgaan. (Voordat ik commentaar krijg: er zijn uiteraard uitzonderingen...).

Ja jongens, wij hebben het gewoon niet makkelijk. Probeer je een beetje in te leven.

Knuf, Liza

Happy easter!

Hallooo,

Wauw, het is alweer bijna Pasen! Eerlijk gezegd heb ik totaal niet het idee dat het alweer zover is! Ook al heb ik al heel wat paaseitjes naar binnen gewerkt, daar heeft het niet aan gelegen ;)

Persoonlijk heb ik meer met Kerst dan met Pasen, maar er zijn ook wel wat redenen te noemen dat Pasen ook leuk is! Want als het Pasen is, betekent dat dat het weer lente is! En paaseitjes eten is ook niet verkeerd. Vooral gevulde paaseitjes zijn heerlijk! (Al heb je met kerst kerstkransjes, die zijn ook wel heel erg lekker).

Afgelopen donderdag (Witte Donderdag dus) konden we weer genieten van The Passion. En wat was het weer mooi! Ik vind dat de makers ervan zichzelf elk jaar weer overtreffen. Het is mooi gefilmd en de muziek wordt altijd prachtig overgebracht. Vooral 'Wit licht' gezongen door Judas (Jeroen van Koningsbrugge) vond ik erg indrukwekkend!
Hier is het fragment:
Wit licht - The passion

Aan het begin van The Passion vertelde Robbert ten Brink (presentator van The Passion) even doodleuk dat de helft(!) van alle Nederlanders niet weet waar Pasen over gaat! Dit vind ik eigenlijk best heel schokkend! Des te beter vind ik het dat The Passion sinds vijf jaar bestaat om dit eens even recht te zetten.

Voor nu wens ik iedereen in ieder geval

Knuf, Liza

Tips om te ontspannen

Hallooo,

Wajooo het is echt al veel te lang geleden dat ik een blog geplaatst heb. Maar ik vond leren voor mijn schoolexamens toch een beetje belangrijker dan mijn blog. De schoolexamens zijn nog niet voorbij, maar ik gun mijn trouwe lezers wel weer eens een blog, dus bij deze ;)

Aangezien ik tussen het leren door ook weleens wat ontspanning nodig heb, kwam ik op het volgende idee voor mijn blog: hoe te ontspannen.

1. Zing.
Kies je favoriete liedje, zorg ervoor dat je ramen dicht zijn, zet het liedje op en zing keihard mee. Bij mij werkt het in ieder geval heel ontspannend (tegelijkertijd raken mijn gezinsleden kierewiet, al snap ik niet waarom. Ik kan heel mooi zingen! Kuch...).
Ook mogelijk: luister naar het (volgens onderzoek) meest ontspannende lied ter wereld: Weightless van de band Marconi Union.

2. Zoek een leuke hobby.
Dit kan alles zijn. Borduren, breien, tekenen, whatever. Tip: tegenwoordig heb je het megapopulaire 'Kleurboek voor volwassenen'. Erg leuk!




3. Sport.
Niet iedereen zal bij het woord sport meteen aan ontspanning denken, maar echt, je even helemaal uitleven is echt heerlijk en daarna kan je er echt weer even tegenaan. (Ikzelf sport op vrijdagavond, echt heel fijn om dan even alles af te reageren op die trampoline, niet aan school te denken en mooi het weekend te beginnen).

4. Yoga.
Met yoga controleer je je ademhaling en breng je je lichamen in houdingen die je spieren ontspannen (na wat oefening). Onderzoek onder geneeskundestudenten heeft zelfs aangetoond dat yoga leidt tot betere examenresultaten! Ik weet wat ik ga doen de komende tijd!

5. Lach.
Kijk een grappige film of serie. Of nodig wat vrienden uit. Lachen is onwijs goed tegen stress. Mensen die veel lachen hebben veel minder cortisol (=stresshormoon) in hun lichaam. Mooie quote:
I have many problems in my life, but my lips don't know that. They always smile. ~ Charlie Chaplin.

6. Eet chocola.
Vooral pure chocola zorgt voor stofjes waar je blij van wordt. Maar eigenlijk worden we toch al blij bij alleen al het woord chocola?

7. Neem een huisdier.
Heerlijk knuffelen met je hond, kat, konijn, cavia, schildpad, goudvis, maakt niet uit, werkt heel ontspannend.

8. Slaap.
Als er iets is waar je gestrest van kan raken is het wel slaaptekort. Ga dus op tijd naar bed!

9. Zet je mobiel uit.
Uit onderzoek van de British Psychological Society blijkt dat mensen onwijs stressen als ze constant hun telefoon checken. Mensen raken gestrest omdat ze zich genoodzaakt voelen op elk berichtje te reageren en niets te missen op social media. Dus zet je telefoon lekker uit en relax!

10. Neem een bad.
Laat lekker een badje vollopen, gooi je favoriete badschuim erin, ga erin liggen en doe even helemaal niets! Mocht je geen bad hebben: douche is uiteraard ook goed.

Nu iedereen weer heerlijk ontspannen is, kan ik me weer met een gerust hart op mijn natuurkunde storten. *zucht*. Nog even volhouden...

Knuf, Liza

Bij je ouders wonen is fijn!

Hallooo,

Veel mensen kunnen er niet op wachten: eindelijk op zichzelf wonen! Natuurlijk zitten daar super chille voordelen aan. (zelf weten wat je gaat eten, met je voeten op tafel zonder dat er iets van gezegd wordt etc.) Maar er zijn ook echt heel wat nadelen aan! Ik zelf woon nog niet eens op mezelf en ik zie nu al op tegen de nadelen van het wonen zonder ouders.

Er zijn echt wel wat voordelen aan het wonen bij je ouders:
-Je gooit iets in de was en een paar dagen later ligt het plotseling weer gewassen, gestreken en opgevouwen in je kast! Als je alleen woont kan je wachten wat je wilt, maar die was blijft gewoon in die wasmand liggen hoor!
-Je zit op je kamer te chillen en opeens begin je wel trek te krijgen. Niet heel veel later roept je moeder: eten is klaar! Jaja zonder eerst helemaal naar de supermarkt te moeten en te moeten koken staat er zomaar een (meestal) heerlijke warme maaltijd voor je klaar. Luxe!
-Vaste lasten (gas, elektra etc.) allemaal lekker niet voor jou rekening!

En dan lopen we nog te zeuren als onze moeder een keer vraagt of we onze kamer op willen ruimen of even de tafel willen dekken. Maar geloof me: dit is niets vergeleken met wat je ouders allemaal doen! (Mam, als je dit leest: dit betekent niet dat ik meer ga doen in huis ;)).

Nou heb ik het geluk dat mijn moeder mijn kamer voor mij stofzuigt (thanks mam!), maar dat is niet omdat het anders helemaal niet gedaan wordt (al zegt mijn moeder van wel...). Een meerdere malen voorkomend gesprek tussen mijn moeder en mij gaat als volgt:
Mama: jullie moeten echt voortaan zelf je kamer stofzuigen.
Ik: ja maar voordat het in mij is opgekomen om mijn kamer te stofzuigen heb jij het al gedaan. Als je nou gewoon iets langer wacht doen we het vanzelf wel zelf.
Mama: ja maar ik kan er niet tegen als ik je kamer in kijk en het is vies.
Ik: dan doe je de deur dicht.
Mama: ja maar ik weet dat het vies is.
Ik: nou dan stofzuig jij toch. Scheelt mij weer.

Maar nu even serieus: pap, mam ik spreek het niet vaak uit. Maar ik waardeer echt wat jullie doen! Niet alleen in huis, maar ook daar buiten, zoals mee naar sportwedstrijden. Het lijkt me heel fijn om op mezelf te wonen, maar ik ga jullie ook wel missen dan hoor!

Knuf, Liza

Van bril naar lenzen

Hallooo,

Sinds afgelopen week heb ik contactlenzen. Enorm wennen natuurlijk! Ik heb zo'n 8/9 (geen idee eigenlijk hoeveel) jaar elke dag, de hele dag lang een bril gedragen. Maar wauw, er gaat echt een wereld voor me open! Het is zo vreemd om niets op mijn neus te hebben staan en toch scherp te zien! Ook heb ik afgelopen week voor het eerst gedoucht terwijl ik scherp zag. Best een belevenis moet ik zeggen!

Een paar dingen die elke drager van een bril wel herkent, zeker als je zulke slechte ogen hebt als ik (ik heb -5,25 en -5,75 en aan 1 oog nog 0,75 cilinderafwijking):

-Als het buiten mistig is en je stapt na een fietsritje ergens naar binnen, is het nog steeds mistig. (Of als het gewoon koud is en je loopt van buiten naar binnen beslaat je bril meteen). 

-Ook als het regent zie je op de fiets vrij weinig. Of je nou een bril op hebt of niet. 

-Liggend tv kijken is geen optie. 

-Je blijft dat ding de hele dag door poetsen. Tegen een vlek aankijken werkt natuurlijk ook niet. 

-Na een dagje mooi weer heb je een mooie witte afdruk van je bril op je gezicht staan. 

-Sporten is levensgevaarlijk. (Een bal op je bril krijgen is niet erg goed voor dat ding, daarbij komt die bril dan ook nog eens keihard tegen je gezicht aan. Gevolg: schaafwonden in je gezicht. En dat is lelijk!). 

-Als je met wat mensen gezellig gaat zwemmen en je raakt ze kwijt vind je ze nooit meer terug al zwemmen ze 10 meter voor je. 

-Lange wimpers + mascara + bril = ellende. 

Nu ik lenzen heb, heb ik daar dus allemaal geen last meer van! Ik kan mascara opdoen en dan gewoon verder met mijn leven in plaats van dat ik moet wachten tot het droog is en ondertussen niks kunnen zien. Ik kan beter zien als het regent. Sporten is chiller. Etc. 

Eigenlijk heb ik alleen lenzen zodat het sporten beter gaat (ik werd duizelig bij het trampolinespringen met bril op), maar alle andere voordelen vind ik ook absoluut niet vervelend! ;)

Knuf, Liza

Daily struggles

Hallooo,

We hebben elke dag wel een paar momenten die opzich niet heel ernstig zijn, maar die ons leven net iets minder leuk maken. 

Zo kennen we vast allemaal dat moment dat je heerlijk op de bank bent gaan zitten met een lekkere huisbroek aan, dekentje over je heen, lekker kopje thee, zak chips erbij. Je bent helemaal klaar voor een tv-avondje en dan... ligt de afstandsbediening net niet binnen handbereik. Dan kan je een paar dingen doen: naar het programma kijken wat nu toevallig op tv aan staat (als de tv al aan staat en al is dat zo staat hij uiteraard nooit meteen op een leuke zender) of je moet weer helemaal van de bank af komen waarna je natuurlijk nooit meer zo comfortabel zal zitten als je eerst zat. 

Ook denk ik dat veel mensen wel ervaring hebben met het fenomeen 'de douche niet in willen maar als je er eenmaal onder staat er niet onder vandaan willen komen'. Vooral in de winter is deze erg. Er zit gewoon teveel tijd tussen de douche uitstappen en je warme kleren aan kunnen trekken. Want buiten de douchecabine is het steenkoud!

Dan heb ik persoonlijk altijd een probleem als ik een goed boek lees. Het probleem is dat ik het uit wil lezen (hoe loopt het af?!) maar ik wil het toch niet uitlezen want dan kan ik nooit meer in dat goede boek lezen zonder dat ik het verhaal al ken. Als ik bezig ben in een goed boek kan hij binnen een dag uit zijn, maar als ik het boek dan dichtsla denk ik: toch jammer dat hij nu al uit is...

Maar er zijn meer 'problemen': een deksel niet goed los of vast krijgen, niet weten wat je aan trekken (vooral een vrouwenprobleem denk ik), in de zomer is het altijd te heet, in de winter altijd te koud (over het weer valt altijd te zeuren, vooral door ons Nederlanders), je laat iets vallen (waarom valt brood al-tijd met het beleg naar beneden op de grond?!), je wilt veel en ongezond eten maar niet sporten en niet dik worden, de tandpasta sodemietert van je tandenborstel af, etc.

Ja lieve mensen, het leven is niet altijd makkelijk. Maar je bent niet de enige die daar last van heeft...

Knuf, Liza

Eindelijk lenteweer!

Hallooo,

Vandaag was het eindelijk na een veel te lange winter weer eens een beetje lenteweer. Het zonnetje scheen gewoon heerlijk de hele dag! En daar word ik zo onwijs vrolijk van!
De winter duurt mij altijd veel te lang. Daarom word ik altijd heel gelukkig als ik voor het eerst in het jaar weer wakker word als het al licht is buiten, ik de vogeltjes hoor fluiten en het prille lentezonnetje de hele dag schijnt.

Nog meer redenen dat lente/zomer zoveel beter is dan herfst/winter:
- De zon heeft veel positieve effecten: je wordt er vrolijk van, het is goed voor de beenderen, versterkt het immuunsysteem, goed tegen psoriasis, minder kans op trombose, stimuleert verliefdheid en, echt waar, de zon vermindert de eetlust (hallo mooie beachbody).
- Je kan sneller de deur uit. Schoenen/slippers aan eventueel een jas en wegwezen. In de winter moet men nog een sjaal om, muts op en handschoenen aan. Veeeeel te veel moeite.
- Er is minder kans op regen. Okee in Nederland regent het het hele jaar door, maar toch is er in de lente en zomer minder kans op dan in de herfst en winter.
- IJsjes eten zonder dood te vriezen.
- Minder kleding aan je lijf.
- In de winter krijg je snel een droge huid en droge lippen. Waardoor je veel te veel geld uitgeeft aan allerlei lippenbalsems en bodybutters. In de zomer heb je daar veel minder last van.
- Die zomerliedjes zijn altijd zo lekker vrolijk. (Daarom luister ik deze juist vaak in de winter om mezelf nog een beetje op te peppen in mijn winterdip).
- Het is altijd gezellig om met vrienden naar een meer/zwembad/strand te gaan.
- Eindelijk kans om die melkflesbenen weer een beetje kleur te geven.
- Je kan 's avonds nog lekker lang buiten zitten.
- Barbecueën is nooit verkeerd.
- Minder kans op verkoudheid en griep.
- Last but not least: ZOMERVAKANTIE

Natuurlijk kan het in de zomer ook wel eens te heet zijn en de muggen, wespen en andere steekbeesten zijn ook niet erg fijn. Maar toch, zomer is en blijft beter dan winter!

Knuf, Liza

Mobielverslaving

Hallooo,

Mobiele telefoons. Ondertussen niet meer weg te denken uit deze wereld. Natuurlijk zijn die dingen heel handig, maar er zijn ook minder leuke kanten te noemen:

Zo is het soms een stuk minder gezellig op feestjes omdat sommige mensen gewoon niet van dat ding af kunnen blijven. Het is echt niet nodig om precies op een moment dat je gezellig met vrienden bent je Facebook te checken. Geloof me, wat nu op Facebook staat, staat er over een paar uur ook nog wel op. Je mist echt niks. En natuurlijk mag je even reageren op een berichtje van je moeder, maar dat duurt echt geen halfuur. 

Mooi bord voor kroegeigenaren:

Dan is daar ook nog dat moment dat je mobiel op je gezicht valt als je liggend in bed ligt te Whatsappen. Au...

En die verdomde opladerdraden zijn ook nooit lang genoeg! Het is gewoon niet mogelijk om comfortabel op de bank te zitten en te Whatsappen terwijl je mobiel in de oplader zit. 

Maar die mobiele telefoons zijn uiteraard ook verdomd handig! Vooral sinds Whatsapp bestaat is het zo veel makkelijker om even snel iemand iets te vragen of bijvoorbeeld dingen te bespreken met meerdere mensen in een groepsgesprek. 

Ook weet ik zeker dat er onder mijn bloglezers mensen zijn die, als ze bijvoorbeeld op iemand staan te wachten op een drukke plek, met hun mobiel in hun hand net aan het doen zijn of ze populair zijn, terwijl ze eigenlijk gewoon een beetje door hun foto's staan te scrollen. Ik doe dat in ieder geval wel! Dan lijk je tenminste niet zo'n loner xD

Maar toegegeven: ik kan ook niet meer zonder mobiel en word gek als ik hem kwijt ben!

Knuf, Liza

Taalfouten

Hallooo,

Als er iets is waar ik spontaan een rolberoerte van krijg, zijn het wel taalfouten. Dan niet zo zeer de werkwoordspelling met alle 'd' 't' en 'dt' (al krijg ik wel kromme tenen als er ergens 'ik wordt' staat), maar echt taalfouten zoals 'kennen' en 'kunnen' door elkaar halen. 

Dus voor bepaalde mensen, jullie weten zelf of je je aangesproken moet voelen: ik leg het één keer uit. Want zo ingewikkeld is het ook weer niet!

1. Kennen/kunnen:

Je KENT iemand en je KAN iets doen. Dus niet: wat hij ken doen ken ik ook. 

2. Liggen/leggen:

Je LIGT in bed en je LEGT je boek weg. Je kan niet even lekker op de bank gaan leggen. Of je moet zoiets zeggen als: ik leg mezelf neer op de bank (?)

3. Me/mijn:

ME is NIET als bezittelijk voornaamwoord te gebruiken! Ik kan niet ME hond uitlaten, wel MIJN hond of anders m'n of desnoods nog mn hond, maar niet me hond. (Ik kan mijn hond sowieso niet uitlaten want ja, we hebben geen hond. Maar dat even terzijde). 

4. Overnieuw

Beste mensen, je kunt iets OPNIEUW doen, of je doet iets OVER. Niet overnieuw! Als ik dit iemand hoor zeggen ga ik er bijna spontaan van huilen. Houd hier mee op. Je kan trouwens ook niet iemand optelefoneren of iets nachecken. 

5. Hen/hun

Van dit lijstje denk ik de meest gemaakte fout. HUN gaan niet naar de winkel, maar ZIJ gaan naar de winkel. 'Hun' kan alleen  bezittelijk gebruikt worden. Wanneer leert de Nederlander dit een keer :'(

En dit waren nog niet eens alle veel gemaakte fouten! Maar ik denk wel de belangrijkste. 

Ik hoop dat ik met dit lijstje een paar mensen een wijze les heb bijgebracht. Scheelt mij een hoop beroertes. Mocht je het niet helemaal snappen, lees deze blog dan niet overnieuw maar opnieuw. 

Knuf, Liza

Google

Hallooo,

Het is ondertussen heel normaal geworden; als je iets niet weet of er is een discussie over wie er nou gelijk heeft, dan zoeken we het even op met Google. Ook voor werkstukken voor school biedt Google heel veel informatie om een goed verhaal in elkaar te zetten.
Ik vraag me dan ook echt af: hoe deden mensen dat voordat Google bestond?!

Ik heb echt respect voor eerdere generaties. Zij moesten als ze een werkstuk of spreekbeurt of iets dergelijks moesten maken helemaal hun fiets pakken en door de stromende regen, met wind tegen (want: Nederland) helemaal naar de bibliotheek fietsen. Daar aangekomen moesten ze allerlei boeken bij elkaar zoeken en vervolgens weer helemaal terug door de regen! Eenmaal thuisgekomen moesten ze dan al die boeken gaan doorspitten op zoek naar de juiste informatie. Eenmaal de goede informatie gevonden, moest dat helemaal overgeschreven of overgetypt worden (op een typemachine!). Toen hadden ze nog geen 'knippen-plakken' of Ctrl-F. Ja, ik heb respect voor hoe onze ouders en alle generaties daarvoor dat deden en dat ze hun diploma hebben behaald zonder Google.

Wat wel een grappig fenomeen is, vind ik, is dat iedereen zegt: ik Google het wel even. Niemand gaat even iets Yahoo!-en, Bingen of Ixquicken (Nooit van Ixquick gehoord? Het is een Nederlandse zoekmachine).

Maar dat Google het populairst is van alle zoekmachines, betekent niet dat Google zo mag opscheppen! Als je iets opzoekt staat het volgende bovenaan je pagina:

Google, het boeit me niet hoeveel resultaten je hebt gevonden en zeker niet hoe snel je die hebt gevonden! Ik wil gewoon goede resultaten waar ik echt iets aan heb! En geen sites waar ik niet vind wat ik nodig heb!

Knuf, Liza

Ps. Mijn lieftallige klasgenote Sanne van Langen wilde graag in mijn blog. Dus bij deze: Sanne, je bent geweldig!

Complimentendag

Hallooo,

Morgen, op 1 maart, is het Nationale Complimentendag. Naar mijn mening een goed initiatief! Want er worden eigenlijk veel te weinig complimentjes gegeven. En vaak gaan de complimenten die er gegeven worden vaak over bijvoorbeeld de kleding die iemand aan heeft en niet over bijvoorbeeld iemands karakter of als iemand iets goed gedaan heeft. Persoonlijk vind ik het leuker om een complimentje te krijgen over iets wat ik gedaan heb dan over iets wat ik aan heb. (Al zijn die complimenten natuurlijk ook altijd welkom ;))

'De Nationale Complimentendag draait om het geven van oprechte aandacht en het tonen van persoonlijke waardering. Twee ‘zaken’ die niet te koop zijn, maar de mens (juist daarom) wel het diepst raken.' Aldus www.beleven.org

Sommige mensen zijn niet zo goed in het geven van complimentjes. Daarom hier een minicursusje complimentjes geven:

1) Geef je complimenten in ik-vorm. Dus: 'Ik vind het heel bijzonder dat jij...'

2) Complimenteer iemand persoonlijk en niet algemeen in een groep. Niet dat het geven van een compliment aan een hele groep verkeerd is ('Jullie hebben goed gewerkt vandaag' of iets dergelijks), maar als je iemand persoonlijk een complimentje geeft komt het beter aan en wordt het meer gewaardeerd.

3) Maar je compliment concreet. Zeg dus niet dat je iemand een goede vriendin vindt, maar waarom je diegene zo'n goede vriendin vindt.

4) Vind je het moeilijk om iemand te complimenteren? Doe het dan bijvoorbeeld via een Whatsappje.

5) Doe het op een manier die bij de ander past. Houdt iemand er niet van om in de belangstelling te staan? Geef diegene dan geen compliment terwijl een grote groep het kan horen, maar doe het onder vier ogen.

6) Het geven van complimenten is goed, maar overdrijf het niet! Dan komt het niet meer gemeend over.

7) Het allerbelangrijkste: zorg dat het compliment oprecht en persoonlijk is!

Dus: geef elkaar morgen lekker complimentjes en waardeer de complimentjes van anderen!

Knuf, Liza

Typisch Hollands

Hallooo,

De meeste buitenlanders denken bij Nederland aan een boer op klompen met een kaas onder zijn arm in een plat weiland met koeien, op de achtergrond wat molens en tulpen en ohja, de boer heeft een jointje in zijn mond.

Maar er zijn nog veel meer dingen 'typisch Nederlands'. En bij sommige dingen denk je daar misschien niet meteen bij na.

Toen er vorig jaar een Italiaan bij mij in huis was, keek hij op een gegeven moment heel vreemd naar onze kaasschaaf. Best begrijpelijk natuurlijk, want dat ding ziet er pittig vreemd uit als je het niet kent. Toen besefte ik me dat naast onze kaas ook de kaasschaaf typisch Nederlands is. Niet alleen omdat we de Hollandse kaas hebben, maar ook omdat we gierig en dus zuinig zijn. Met een kaasschaaf verbruik je minder kaas dan wanneer je het met een mes afsnijdt.

Nog zo'n Hollandse uitvinding ontstaan uit gierigheid, is een flessenlikker. Je weet wel, zo'n ding om de laatste restjes uit een fles of bijvoorbeeld een pak vla te schrapen (en dan is dat pak vla ook nog hartstikke Hollands!). Men zal als Nederlander nooit voedsel verspillen, want dat kost geld. Ook al gooien de Nederlanders jaarlijks gemiddeld 150 euro aan voedsel gewoon weg. Lekker scheef weer dit Nederland.

Iets wat veel Nederlanders niet direct zien als iets typisch Hollands is 'gezelligheid'. Niet dat het in het buitenland nooit gezellig is, maar het woord 'gezellig' gebruiken wij bijna dagelijks, terwijl er in geen enkele andere taal een woord voor bestaat. Het is dus ook echt lastig uit te leggen aan de buitenlanders wat in vredesnaam 'gezelligheid' is.

Wat, denk ik, niet heel begrijpelijk is voor niet-Nederlanders, is het feit dat wij ons één keer per jaar helemaal in het oranje kleden, vlaggetjes op onze wangen tekenen en op een kleedje vol oude troep gaan zitten om het te verkopen. Alleen maar om de verjaardag van het staatshoofd te vieren. Eerlijk gezegd begrijp ik dat ook niet helemaal, maar dat maakt niet uit, want 'gezellig' is het in ieder geval wel! ;)

Wat ik ook niet helemaal begrijp is het typische Nederlandse fietsen in combinatie met het typische Nederlandse weer. Wie heeft bedacht dat het leuk is om in weer en wind op een apparaat met twee wielen te gaan zitten met een zogenaamde 'poncho' aan?!
Aan de andere kant is fietsen natuurlijk heel gezond voor je en verbrand je lekker calorieën zonder dat je echt extra hoeft te sporten. Alleen een beetje jammer dat je er zulke natte kleding van krijgt. Enne... samen met iemand fietsen is natuurlijk altijd gezellig!

Knuf, Liza

Awkward moments

Hallooo,

We hebben allemaal wel eens van die awkward momenten dat we echt even niet meer weten wat we met onszelf aanmoeten en het liefst tijdelijk emigreren naar de maan. Zo is daar dat welbekende 'terug zwaaien terwijl er niet naar jou gezwaaid werd'. Je ziet iemand zwaaien, dus jij zwaait vol enthousiasme en overgave terug en dan... iemand achter je zwaait ook en kijkt jou aan met zo'n blik van: wat doe jij?! Hij zwaaide naar mij!

Of dat moment dat je op een plek bent waar je mobiel absoluut uit moet staan en uitgerekend jij bent dat even vergeten en precies op dat moment besluiten de mensen die je normaal nooit bellen even dat je de populairste persoon op aarde bent. Sinds mijn mobiel een keer afgegaan is in de les, staat hij ook eigenlijk altijd op stil.

Wat ook niet erg handig is, is als de hele klas praat, dus jij ook. En precies op het moment dat jij iets geks ofzo aan het vertellen bent, is iedereen stil en zit erg geboeid naar je te luisteren. Als je dat dan door hebt, stop je maar met je verhaal waarop iemand roept: nee maak je verhaal af! Het werd net leuk!

Soms kom je ook wel eens iemand tegen op straat en nadat je dan uitgebreid afscheid hebt genomen lopen jullie weer door... dezelfde kant op. Awkward! Dan moet je dus noodgedwongen de eerstvolgende afslag nemen, waar die afslag dan ook heen leidt, vervolgens weet je niet meer waar je bent, je loopt kilometers om en komt uren later pas weer thuis.
Okee dit is ietwat overdreven, maar jullie begrijpen het.

En zo kan ik nog wel even doorgaan: jouw hand zit in een drukke ruimte precies op konthoogte waardoor je allerlei verschillende billen aanraakt, je bent bij iemand anders thuis en je knoeit of je sloopt wat of je zit in je eentje thuis een pyjamadagje te houden en er komt collecte of zoiets aan de deur!

Een erg awkward moment die ik me nog heel goed kan herinneren was een paar jaar terug in het zwembad. Ik draag normaal gesproken een bril, maar in het zwembad niet. Dus als ik iemand kwijt raak, ben ik diegene ook gewoon echt kwijt. Ik was mijn broertje kwijt dus ik een beetje zoeken naar blauwe zwembroeken, want die had mijn broertje ook. Opeens zie ik iemand in dezelfde zwembroek en precies hetzelfde postuur als mijn broertje. Je raadt het al: ik sprak die jongen aan. Maar ik was best wel boos dus ik tegen die jongen: jeetje man, waar was je nou! Ik heb een halfuur lopen zoeken!
Dus die jongen natuurlijk vet raar naar mij kijken. En dan zeg ik nog zoiets als: oh sorry, jij bent niet echt mijn broertje.

Gelukkig ben ik niet de enige die dit soort momenten meemaakt. En achteraf is het toch ook wel weer grappig.

Knuf, Liza

Jeugdhelden

Hallooo,

Ik heb in mijn leven al heel wat personen/tekenfilmfiguren/boekpersonages gezien die echt grote helden waren voor mij. Het begon allemaal met, jawel, Nijntje. Mijn vader heeft Nijntje in de tent zo vaak aan mij voorgelezen vroeger, dat we allebei, zo'n 15 jaar later, nog steeds bepaalde stukjes uit ons hoofd kennen! 'Op een dag kwam Nijntje pluis naar moeder toe gerend. Moeder, het is mooi weer vandaag. Mag ik nu in de tent?' Ge-ni-aal. Nijntje heeft een ereplaatsje in mijn vaders boekenkast. Gezellig naast rupsje nooitgenoeg. Want dat was mijn andere grote held uit die tijd. Rupsje nooitgenoeg is wel echt een leugenaar want hij/zij heeft mij doen geloven dat je van je buikpijn af komt door boombladeren te eten. Gelukkig heb ik het nooit echt geprobeerd...

Ik vraag me nu oprecht heel hard af of Nijntje en rupsje nooitgenoeg jongetjes of meisjes zijn. 

Uiteraard waren Jip en Janneke ook echt episch! Zij deden dingen die ik ook echt wilde! Ze hadden bijvoorbeeld een egel in de achtertuin die ze te eten gaven. Dat wilde ik ook! De enige egels die ik tegenkom liggen platgereden langs de weg. (Okee dit is niet helemaal waar, een vriendin heeft ooit een egel als huisdier gehad. Ja echt!). 

Toen ik het stadium van kinderboeken voorbij was, kreeg ik nieuwe jeugdheldinnen. Dit keer echt mensen. Namelijk K3! Ik ben echt naar meerdere concerten geweest met mijn moeder en ik kende alle liedjes uit mijn hoofd. Nog steeds! Ik kan echt heel veel K3 liedjes zo zingen. Lijkt me geen goed plan, want als ik ga zingen breken alle ramen. En daar is het echt nog te koud voor buiten. 

Op een gegeven moment was K3 niet meer cool genoeg en raakte de groep Chipz! helemaal in! En ja, ook van hen was ik helemaal fan! Ondanks dat ik K3 ook nog super leuk vond, maar dat durfde ik natuurlijk niet toe te geven. Ook van Chipz! kende ik alle liedjes uit mijn hoofd. Maar ik moet zeggen dat ik daar nog vrij weinig van weet. Mijn hoofd zit nog vol met K3 liedjes en het complete verhaal van Nijntje in de tent. 

Maar Chipz! was wel echt van mijn generatie, want nu weet volgens mij echt niemand meer wie dat waren. Maar voor mij betekende Chipz! net zoveel als B-brave of One Direction nu voor meiden van 12 jaar. Maar geloof me Chipz! was echt veel cooler!

Dit was het wel zo'n beetje. Meer grote jeugdhelden had ik niet echt. 

Ohja toch wel. Baloe de beer van Junglebook was ook wel heel awesome! 

Knuf, Liza

Kattenleven

Hallooo,

Al mijn hele leven hebben wij katten in huis. Laatst zat ik eens naar onze katten te kijken en ik dacht: wat hebben die beesten toch een fantastisch leven! 

Ik als persoon ben, zoals vele personen, gek op slapen en eten. En dat is zo'n beetje het enige wat katten hoeven te doen!

Voordelen van het zijn van een kat:

-Slapen zoveel als je wilt en het maakt niet uit waar, wanneer en hoe lang. (Leuk feitje: Als een van onze katten gaapt is onze standaard uitspraak: Ja, je zal wel moe zijn na zo'n dag)

-Je krijgt van iedereen in huis aandacht. 

-Je kan kotsen waar je wilt en je hoeft het niet eens op te ruimen. Dat doet het baasje wel voor je. 

-Geen zorgen over dingen als geld, school en werk. 

Kortom: kattenleven = luizenleven

Als kat zou ik op Twitter alleen maar de hashtag #GoedLeven gebruiken. 

Hoewel, er zitten ook nadelen aan het zijn van een kat. Denk maar aan het volgende:

-Je moet jezelf overal wassen met je tong. Ja echt, overal... (Gadverdamme)

-Je menu is niet echt gevarieerd. 'Goh, wat zal er vandaag op het menu staan? Kattenbrokken met vissmaak of met vleessmaak?'

-Het eten van chocola kan je dood betekenen (en chocola is het goddelijkste eten wat er bestaat). 

-Als je eten op is, je hebt honger en er is niemand thuis...

Ik heb altijd gezegd dat ik in mijn volgende leven een kat wil worden, maar als ik zo naar de nadelen kijk weet ik het nog zo net niet...

Ik houd het voorlopig nog wel even bij het knuffelen van een kat in plaats van het zijn van een kat. 

Knuf, Liza

Wie is de mol?

Hallooo,

DE vraag die heel Nederland (of in ieder geval een groot gedeelte) al een paar weken bezighoudt is natuurlijk: Wie is in vredesnaam de Mol?!

Ik zelf ben al een paar jaar een trouwe WIDM kijker en ik moet zeggen dat ze het dit jaar lastig gemaakt hebben! Niet dat ik andere jaren wel wist wie de mol was, maar nu weet ik het ècht niet. Normaal gaan er wel een paar verdachten uit op een gegeven moment. Maar nu zit iedereen die ik vanaf het begin al verdenk er verdorie nog steeds in!

Meteen de eerste aflevering vond ik Marlijn al erg verdacht. Maar nu vind ik Chris eigenlijk ook wel erg verdacht, maar Rik ook. En Margriet eigenlijk ook! Degene die ik het minst verdenk is Martine. Zij is bij sommige opdrachten ZO stom bezig dat het wel erg makkelijk zou zijn als zij de mol was. Maar dat kan natuurlijk ook juist een truc zijn zodat niemand haar verdenkt. 

Dusja, eigenlijk verdenk ik alle 5 de overgebleven kandidaten...

Maar ze zeggen dat je altijd bij je eerste ingeving moet blijven, dus dan is mijn mol nog steeds Marlijn. 

Maargoed ik heb het in al die jaren nog maar één keer goed gehad en dat was slechts een wilde gok. Al die aanwijzingen waardoor je het zou kunnen weten vallen mij écht niet op. 

We zullen zien wie er vanavond afvalt. Er zijn in ieder geval twee dingen zeker:

1. Er valt een verdachte van mij af. 

2. Deze dude is in ieder geval de mol:

Okee flauw! Maar ik ga er vanavond weer goed voor zitten. Wie weet krijg ik een geniale ingeving en weet ik straks wie de mol is! (Waarschijnlijk niet)

Knuf, Liza

21:32 uur, update:

Nou zojuist de aflevering gezien. Natuurlijk viel de minst verdachte af vandaag. Ik kom dus geen steek verder zo. Nou weet ik het echt niet meer hoor!

Knuf, Liza

ff serieus: #Leukgenoeg

Hallooo,

Laatst was ik een beetje aan het rondkijken op YouTube en kwam zo terecht op het kanaal van Rutger Vink. Hij maakt leuke video's en om sommige heb ik echt hard gelachen! Vooral oma Miep is echt een heldin!

Maar toen kwam ik op een serieuze video. Het heet #Leukgenoeg en ik vind dat Rutger hier echt een goed punt maakt. Hij vindt dat je niet zo onzeker moet zijn over jezelf en niet je selfie moet verwijderen van Instagram omdat je niet genoeg likes krijgt. En hij heeft gelijk! Het heeft ook mij echt geïnspireerd om mezelf meer te accepteren. 

Wat je moet doen:

1. Maak een selfie en plaats hem op Instagram. 

2. Zet eronder #Leukgenoeg

3. Like je eigen foto. 

Ja echt, je eigen foto liken. Je eigen like is de belangrijkste van allemaal! Iedereen kan je wel leuk vinden, maar je voelt je het prettigst als je jezelf leuk vindt!

Dus check even de video op Rutgers kanaal Furtjuh. 

https://m.youtube.com/watch?v=RWsfXEqZTGM

En vind jezelf leuk. Want echt, je bent #Leukgenoeg !

Knuf, Liza

Pindarotsjes

Hallooo,

Ik ben echt gek op pindarotsjes en ik maak ze dan ook regelmatig. Het is ook super easy! (Zelfs een keukenkluns als ik kan het). 

1. Smelt 300 gram chocola (wit, melk of puur. Wat je wilt). Doe dit au-bain marie: doe de chocola in een hittebestendige kom. Vul een pan met een laagje water. Plaats op deze pan de hittebestendige kom met de chocola en verwarm de boel. Wel blijven roeren! Vooral witte chocola brandt snel aan!

2. Als de chocola geheel gesmolten is, gooi je de pinda's erbij. Geen idee hoeveel gram, maar je moet er gewoon zo veel pinda's in doen dat het bijna niet meer valt door te roeren. Meestal is dit een heel zakje. Ik zelf gebruik altijd gezouten pinda's. Maar als je de combinatie zout en chocola niet helemaal snapt zijn ongezouten pinda's uiteraard ook prima. 

3. Leg het pinda-chocolademengsel in hoopjes op bakpapier en leg dit in de koelkast. 

4. Nu het leukste gedeelte: lik de lepel af en haal je vingers door de pan en lik je vingers af. Ook kun je fruit oid door de pan schrapen en dit opeten. (Deze stap is natuurlijk niet noodzakelijk, maar zeker niet vervelend om te doen ;))

5. Na ongeveer 2 uur zijn de pindarotsjes klaar en kun je ze lekker opeten :D

Ik heb dit vaak voor de klas gemaakt als ik moest trakteren of voor de kerstbrunch oid. En het viel altijd goed in de smaak! Zeker het proberen waard dus!

Knuf, Liza

Bijgeloof

Hallooo,

Ik zeg altijd dat ik niet bijgelovig ben. Opzich is dat ook wel zo, maar ik betrap mezelf er wel eens op dat ik bijvoorbeeld stiekem hoop dat mijn horoscoop uit gaat komen. Zo ook deze maand. 

Ik zit in mijn examenjaar en moet dit jaar dus ook een profielwerkstuk inleveren. Nu hebben we dat profielwerkstuk vandaag, na een half jaar werk, eindelijk ingeleverd. Afgelopen week kreeg ik ook de nieuwe GIRLZ! binnen en daarin stond de volgende horoscoop voor mijn sterrenbeeld:

Dat van dat 'grote project' kan geen toeval zijn toch?! Nu maar hopen dat de leraren inderdaad tevreden zijn! Zou pittig balen zijn om een slecht cijfer te halen voor een werkstuk waar een half jaar werk in zit!

Dusja, stiekem ben ik misschien toch wel een beetje bijgelovig. Maar het is echt niet zo dat het zweet me uitbreekt bij het zien van een zwarte kat, dat ik hoefijzers boven mijn bed heb hangen of dat ik de hele dag in bed blijf op vrijdag de 13e. 

Al zou ik het opzich niet erg vinden om aankomende vrijdag (13 februari) lekker thuis te blijven ;)

Knuf, Liza

Waarom ik geen fashionblogger ben

Hallooo,

De meeste mensen die een blog hebben, schrijven over één specifiek iets. Zo zijn er de welbekende fashionbloggers, beautybloggers, foodbloggers etc. Ik heb niet zo'n blog. Waarom niet? Dat zal ik je uitleggen. 

Waarom geen fashionblog?

Dit is eigenlijk heel simpel: ik weet echt niks van mode en ben er dan ook vrij weinig mee bezig. Ik trek 's ochtends iets uit de kast en trek het aan. Natuurlijk wil ik er wel een beetje toonbaar uitzien dus heel verschrikkelijk is het niet. Maar veel verder dan een skinny jeans, een shirtje  met eventueel nog een vestje, wat leuke sierraden en een paar gympen van de Scapino kom ik niet. 

Fashionblogger? Ongeschikt.

Waarom geen beautyblog?

Eigenlijk dezelfde reden als de fashionblog: ik weet niets van make-up. Ik vind een beetje mascara en eventueel nog een eyeliner en lipgloss wel prima. 

Beautyblogger? Ongeschikt. 

Waarom geen foodblog?

Okee ik ben gek op lekker eten en ik kan best wel wat dingetjes koken en bakken. Maar deze gerechten zijn te 'gewoon' om op een blog te zetten. Ik kan wel beschrijven hoe je een cake bakt, maar dat staat ook op de achterkant van een pakje cakemix. Foodbloggers schrijven over bijzonderdere gerechten die ze vaak ook voor een deel zelf bedacht hebben. Nou, niets voor mij. Ik heb met een aantal vriendinnen eens geprobeerd om een chocoladetaart te bakken zonder recept. Dit was op z'n zachtst gezegd niet zo'n succes. Uiteindelijk gingen we maar met de taart kleien. Hadden we er tenminste nog plezier aan. 

Foodblogger? Ongeschikt. 

Verder heb ik ook niet echt een grote hobby of een enorm interessant leven om over te schrijven. 

'Vandaag weer naar school geweest. Was heel saai zoals altijd. Uit school ging ik werken. Nu maar huiswerk maken.'

Niet zo boeiend dacht ik zo. 

En zo is deze blog ontstaan. Een vanallesblog. Lekker random. 

Knuf, Liza

Paniek in de tent!

Hallooo,

Afgelopen paar dagen was het even paniek in huis. We hadden namelijk twee dagen geen tv en WiFi! En aangezien ik ook geen mobiel internet heb, (ben ik te gierig voor) betekende dat zware verveling. Ik heb me alleen maar af zitten vragen wat de mensen vroeger met hun vrije tijd deden zonder internet en tv! 

Uiteindelijk heb ik mijn avond maar nuttig besteed door in mijn boek voor Engels te lezen. 

Maar serieus, zonder internet en tv merk je pas hoeveel je mist als je dat niet hebt. Wij hadden donderdagavond geen tv, dus ik de hele avond op de bank gezeten met de gedachte: godsamme nu mis ik Wie Is De Mol? Kom ik de volgende dag op school. Uiteraard meteen mijn frustraties delen met mijn vriendinnen. 'En nu heb ik ook nog Wie Is De Mol? gemist!' En iedereen kijkt me aan met zo'n gezicht van: waar heb je het over?!

Blijkt dus dat er helemaal geen Wie Is De Mol? was omdat ene Tarik met een of ander klappertjespistool de NOS studio in was gesneakt. HAD IK NIETS VAN MEEGEKREGEN! Blijkbaar was heel Nederland in rep en roer door die gekke Tarik en was ik alleen maar boos omdat ik mijn favo programma gemist had. 

Gelukkig vond mijn natuurkundeleraar het zo zielig voor mij dat ik alles gemist had, dat we in de les het fragment hebben teruggekeken en, nadat we even hadden gelachen om die ene kale agent die geen idee had wat hij moest doen, iedereen mij nog even bijpraatte. 

Gelukkig was het uiteindelijk voor een goed doel. We hadden geen internet en tv omdat we sneller internet en digitale tv zouden krijgen. Dat het installeren twee dagen duurde, was omdat dat mannetje een kabel had gesloopt. Maar... alles is weer goed. We hebben weer tv en internet. En zelfs nog beter dan voorheen! Nu kan ik weer vredig leven. 

Knuf, Liza

Ik moet mezelf ook niks beloven...

Hallooo,

WAAROM kan ik dingen die ik met mezelf afspreek nooit waarmaken?! Nu ook weer. Ik was van plan ongeveer één keer in de twee dagen iets op deze blog te zetten, maar ondertussen is het alweer ruim een week geleden dat ik iets geplaatst heb...

Dit is ook de reden dat ik geen goede voornemens heb voor een nieuw jaar. Ik weet TOCH al dat het niet gaat werken!

Of ik wil een week van tevoren beginnen met het leren van een toets en dan ga ik zeven dagen voor de toets ook echt fanatiek met mijn schoolboeken aan tafel zitten, maar de volgende dag en die dag  daarna en die dag daarna etc. heb ik geen zin om te leren. Resultaat: alles moet uiteindelijk toch een avond van tevoren geleerd worden. 

Nog een voorbeeld: ik moet dit jaar 4 boeken lezen voor Engels en 4 voor Nederlands. Het plan: alles aan het begin van het jaar lezen zodat ik me de rest van het jaar niet meer druk hoef te maken om de boeken. Wat er gebeurd is: ik ben nog niet eens op de helft en ik heb nog een kleine twee maanden. 

Waarom begin ik dan in vredesnaam een blog?! Ja ik heb geen idee. Ik vind het gewoon leuk om over dingen te schrijven en die aan andere mensen te laten lezen. Dus voor de mensen die de moeite nemen om dit te lezen en het interessant genoeg vinden (wat er niet veel zijn denk ik): sorry dat ik zo weinig schrijf. Ik ga mijn best doen om meer te schrijven!

Knuf, Liza

Lastige klanten

Hallooo,

Zo, we zijn weer thuis van een dagje werken. Dit bracht me meteen op een idee om over te schrijven. Ik werk nu bijna 1,5 jaar bij de Bruna en hoewel de meeste klanten heel aardig zijn, zitten er een paar tussen...

Bij onze Bruna hebben we ook een PostNL postkantoor. Hier zijn de meeste lastige klanten te vinden. Sommige mensen verwachten iets gratis te kunnen versturen terwijl dat niet kan. 'Nee meneer postbus is niet gratis, alleen antwoordnummers.' Vervolgens wordt de klant boos op iets waar wij als medewerkers dus totaal niets aan kunnen doen.
Daarbij zijn er ook klanten die er van uitgaan dat wij alles, maar ook echt alles weten. Want ja, het is heel normaal om in een winkel met honderden verschillende boeken precies te weten wat we wel en niet hebben en dat we dan ook nog weten waar het staat. 'Ik zoek het even op in de computer.' 'Weet je het niet uit je hoofd dan?'
Mocht dan blijken dat we een boek niet hebben wordt de klant ook boos. Want het is heel normaal om alle boeken ter wereld die ooit uitgekomen zijn in één winkel te hebben. 'We kunnen het boek wel voor u bestellen mevrouw. 'Ja maar ik heb het vandaag nog nodig.' Beste mensen, leer 1 ding van mij, cadeautjes kopen op het laatste nippertje is geen goed idee. Gelukkig weten wij vaak een goede oplossing te bedenken samen met de klant en komt het vaak toch nog goed.

Dan zijn daar ook nog de flauwe grapjes over de bonnetjes die ik al zo'n honderd keer gehoord heb en dus NIET grappig:
-Nee hoor, die mag je houden. Voor boven je bed.
-Ik hoef geen bonnetje, ik krijg het toch niet terug van de belasting.
-Ja graag, anders mag ik niet thuiskomen van mijn vrouw.
-etc.
Ik herhaal: dit is niet grappig.

MAAR, voordat mensen denken dat ik alleen maar zeurende klanten heb, boze mensen kom ik vrij weinig tegen. De meeste klanten zijn echt super lief! En dat maakt mijn werk juist zo leuk! Ik krijg echt een goed gevoel als mensen zeggen dat ik ze zo goed heb geholpen en ik zo vriendelijk ben. Ook krijg ik vaak complimentjes over de manier waarop wij cadeautjes inpakken. Er zijn ook een aantal vaste klanten die ik wekelijks zie, vooral met deze mensen kan je goed een praatje maken en je gaat toch een soort 'band' met ze krijgen. Ik vind het echt leuk om vaste klanten elke week weer tegen te komen.

Al met al vind ik mijn werk echt super om te doen! Het is afwisselend en ik vind de omgang met klanten erg leuk. Daarbij heb ik super collega's en een aardige baas en bazin. Ik ga bijna nooit met tegenzin naar mijn werk en hoop er voorlopig nog wel te werken!

Knuf, Liza

Examenellende

Hallooo,

Pfoe, de tweede tentamenweek van dit jaar zit er bijna op. Nog één toets morgen en het zit er weer op voor een tijdje. Niet dat ik morgen de makkelijkste toets heb, in tegendeel! Latijn is eigenlijk best wel verschrikkelijk. Het werkt niet zoals Duits, Frans of Engels. We krijgen een tekst in het Latijn en die moeten we dan vertalen met behulp van een woordenboek. Klinkt makkelijk, is het niet. De zinsvolgorde slaat nergens op, er zijn 5(!) naamvallen die een enkelvoud en een meervoud kennen en er zijn allerlei gare zinsconstructies die je maar op de een of andere manier moet herkennen. Jep, ik zie nogal op tegen morgen.

Maar even over toetsweken in het algemeen: het is best wel hatelijk. Het is super veel leren en je begint dan ook al weken vantevoren... is oorspronkelijk de bedoeling. Het volgende is vast herkenbaar:
Plan: alles goed plannen, super hard leren en vervolgens supergoede cijfers halen. Trotse ouders, geprezen worden door de leraar. Alles leuk, alles fantastisch.
Wat uiteindelijk gebeurd: je bedenkt je ongeveer 1 à 2 dagen van tevoren dat er toch ergens een toetsweek aan zat te komen. Je kijkt in je agenda en beseft dat je nog heel veel moet doen en totaal geen tijd meer hebt. Uiteindelijk besluit je dat een zesje hoog genoeg is en leert een avondje van tevoren nog even.

Als het dan zover is dat je aan zo'n tafeltje zit in een lokaal met een aantal chagrijnige leraren die voor de honderdduizendste keer melden dat je mobiel in je tas moet blablabla en de blaadjes worden uitgedeeld begint de stress pas echt. En dan werkt je hoofd natuurlijk ook niet mee. Mijn gedachtes tijdens een toets zijn ongeveer dit:
-Ja maar DIT hoefde we niet te leren!
-Wat is dit?
-Okee iedereen om me heen is druk aan het pennen en ik heb drie woorden, wat gaat hier mis?
-The sound of the wind is whispering in your head, can you... NEE geen liedjes in mijn hoofd.
-Ik ben als eerste klaar, dit klopt niet./Oohh no nog 5 minuten en ik ben pas halverwege!
-Wat zal ik vanmiddag eens gaan doen?
-Die persoon voor mij is best wel knap
-Etc.
In ieder geval, van alles, maar niet wat de bedoeling is...

Herkenbaar?

Ik ga me maar mentaal voorbereiden op Latijn morgen, want dat wordt hel.

Knuf, Liza

Even kennismaken...

Hallooo,

Ik ben Liza en ik heb om 1 uur 's nachts besloten om een blog te beginnen. Dit beschrijft meteen hoe random ik af en toe kan zijn. Ik heb wel eens van die momenten in mijn leven dat ik iets geks besluit en het dan ook maar gewoon doe.  Gelukkig pakt dit meestal goed uit. Zo niet, kan ik gelukkig altijd blijven lachen om domme acties van mezelf.
Op dit moment zit in in mijn examenjaar op het Gymnasium (nerdalert). Ik heb de laatste tijd dus niet altijd tijd voor gekke acties, maar ik probeer alles in het leven van de positieve kant te zien. Ik kwam laatst de volgende spreuk tegen: 'Wees blij als het regent, want als je verdrietig bent regent het ook.' Dit past precies bij mij. Doe niet moeilijk en wees gewoon gelukkig.

Tot zover de introductie over mezelf. Dan nu over deze blog. Wat wil ik graag schrijven? Wat wil ik aan jullie overbrengen? Het antwoord: ik heb geen idee. Ik schrijf gewoon wat in me opkomt en wat ik leuk vind om te schrijven. Dit wordt gewoon een blog waarop, zoals de titel al verklapt, van alles en nogwat komt te staan. Gebeurtenissen uit mijn leven, dingen uit het nieuws, dingen die me inspireren en weet ik veel wat nog meer. Ik zie wel wat mijn vingers in combinatie met mijn toetsenbord produceren. Of jullie het ook leuk vinden om te lezen is helemaal aan jullie!

Dan is het nu tijd om te gaan slapen want het is alweer veel te laat. Helemaal voor een tentamenweek (al ben ik morgen vrij, maar toch).

Knuf,
Liza